{http://www.kavyatarang.co.cc/} सुख-दुख

सुख-दुख       आयुष्य हे असच असतं,        कधी फुंकर तर कधी वादळ असतं.               कधी सुखाची शाल ओढून,                 दु:ख दबकत येत                  तर कधी दु:खाचे काटे लावून,                     सुख धावत येत.                         सुखाचा उपभोग घेताना,                             दु:ख कधी आलं हे कळत नाही                                अन दु:खाचे काटे टोचत असताना,                                     सुखाची वाट साहवत नाही.                                           सुख नेहमी पाहुणा बनून येत,                                               दोन दिवस राहून लगेच निघून जातं                                                 दु :ख मात्र कायमचा पाहुणा बनून येत,                                                  अन हृदयाला चरे पाडून जातं.                                    दुखाची सावली सदैव जीवनाची पायवाट होते,                                   तर सुखाची सावली उन-पावसाचा खेळ खेळते,                                    तर कधी सुखाचा झरा वाहतो,                                    तर कधी दुखाचा पावस होता                                   आयुष्यात हे सुख-दुख चा खेळ चालता राहतो                                    तर कधी आठवणी म्हणून छळत असतो, पण आयुष्यात दोन्हीच महत्व तितकच आहे, एक पोळणार उन तर दुसरी गडद सावली आहे.