कुठे गेले ते बालपण
ते अंगणात धुडूधुडू धावने
देवघरासाठी फूले गोळा करणे
शाळेत न जान्यासाठी नको ती नाटके,
आणि गेल्यावर बाईँच्या छडीचा मार खाणे
सायंकाळी ताईबरोबर अभ्यासाला बसने,
नाही केला म्हणून तीचे ते ओरडणे.
दमल्यावर आईच्या मांडीवरच झोपने,
नाही येत म्हणून तीचे ते बोबडे गुनगुनणे.
खरचं कुठे गेले ते बालपण.
सुखाच्या मागे धावून धावून,
मन आयुष्‍याला विटते,
आणि तेव्‍हां कुठे त्‍याला,
मृगजळ भेटते.........
प्रशांत पवार
कृपया गरज नसल्यास ई-मेल प्रिंट करू नका.
ते अंगणात धुडूधुडू धावने
देवघरासाठी फूले गोळा करणे
शाळेत न जान्यासाठी नको ती नाटके,
आणि गेल्यावर बाईँच्या छडीचा मार खाणे
सायंकाळी ताईबरोबर अभ्यासाला बसने,
नाही केला म्हणून तीचे ते ओरडणे.
दमल्यावर आईच्या मांडीवरच झोपने,
नाही येत म्हणून तीचे ते बोबडे गुनगुनणे.
खरचं कुठे गेले ते बालपण.
| | |
सुखाच्या मागे धावून धावून,
मन आयुष्‍याला विटते,
आणि तेव्‍हां कुठे त्‍याला,
मृगजळ भेटते.........
प्रशांत पवार
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.